Rozlazłów
    Lustracja XVII wieczna informuje, iż w poprzednim stuleciu część osady należała do Sochaczewa , a część do Rozlazłowa. W latach sześćdziesiątych wieku XVII Rozlazłów został całkowicie zniszczony. Majątek dzierżawił Stanisław Jaworski z żoną Barbarą Maszkowską. Nie uprawiano jednak ziemi, ponieważ nie było wówczas poddanych: “Folwark był przy tej wsi na gruntach założony, który także funditus przez nieprzyjaciela wespół ze wsią zniesiony i grunty pusto leżą”. Rozlazłów na początku XIX stulecia stanowił własność rządową. Mieszkały 52 osoby w 52 domostwach. W II połowie XIX wieku można było wyróżnić Rozlazłów Królewski, wieś włościańska oraz Rozlazłów Szlachecki. Pierwszy z nich wchodził w skład dóbr Kuznocina. Rozlazłów Szlachecki rozciągał się na 509 morgach ziemi, w tym posiadał gruntów ornych i ogrodów 397 mórg. Znajdowało się 13 budynków murowanych, 12 drewnianych oraz wiatrak. Do I wojny światowej stanowił własność Antoniego Bolechowskiego i jego żony Julii Mertbeller. Nabyli oni Rozlazłów od Elżanowskiego. Następnie przeszedł na własność Ireny Bolechowskiej, żony Kazimierza Hugo Badera. Hugo Bader był historykiem, zajmował się dziejami regionu sochaczewskiego. Zmarł w 1949 roku.
    Dwór wzniesiony został w II połowie wieku XIX. Rozbudowany i przekształcony w XIX i XX wieku. Po drugiej wojnie znajdowały się w nim mieszkania lokatorskie. W latach 90-tych został odremontowany przez obecnego właściciela, syna Kazimierza Hugo, Juliusza Badera. Posiada cechy stylu barokowego. Jest budynkiem murowanym z cegły, otynkowanym Od frontu posiada portyk ujęty pilastrami, zwieńczony trójkątnym frontonem. Dach łamany kryty jest dachówką.
Pierwotnie rozciągał się na 3 ha park. Była aleja klonowa i jesionowa. Obecnie pozostało jedynie 6 starych dębów oraz kilka kasztanowców.
dwór od frontu od ogrodu

Strona Główna